Beschilderde viool

 

'de klank van deze viool is niet wezenlijk anders dan die van mijn andere instrumenten'

• 

  Moderne composities in de muziek gaan vaak samen met theater, beeldende kunst of visuele effecten. De strijkinstrumenten die hierbij gebruikt worden hebben meestal een klassiek uiterlijk, behalve de elektrische viool etc.Het idee om een viool te beschilderen, zodat hij meer in "stijl" is bij de uitvoering van de moderne muziek, onstond bij mij rond 1995. Hiervoor was het nodig om onderzoek te doen naar laktechnieken, waarbij de viool beschilderd kan worden zonder dat de goede klank hieronder te lijden heeft.
  In het verleden zijn reeds voorbeelden te vinden van "serieuze"violen die beschilderd werden, of geornamenteerd,: bijvoorbeeld door de vroege leden van de Amati-familie. En natuurlijk was het zeer gebruikelijk om de zangbodems van clavecimbels met tempora-verf te beschilderen met stillevens.
  
  Bovenstaande, in combinatie met mijn interesse voor vroeg-20ste eeuwse schilderkunst, bracht mij ertoe in 1996 om een experiment te maken, waarbij ikzelf een viool beschilderde in een soort vrije Delaunay stijl. Deze viool werd vervolgens bij enkele exposities in musea en gallerieën tentoongesteld en soms uitgeleend aan musici voor speciale gelegenheden.

  

  In 2010 besloot ik een viool te maken met het doel deze te laten beschilderen door een professionele schilder: uiteindelijk ben ikzelf vioolbouwer en geen schilder; waarschijnlijk ging het in vroege tijden ook zo! Mijn keus viel op de in Brussel werkende schilder Franjo Manyoky, die door zijn stijl van schilderen en zijn bekendheid met muziek uitstekend geschikt bleek te zijn om een viool te beschilderen op zo'n manier dat het een eigentijds gezicht heeft, maar tegelijkertijd toch ook naar historie verwijst.

• Matthieu Besseling, Amsterdam, maart 2011

  Franjo Manyoky, kunstschilder Foto's: Gijs Besseling